Kahit saan, kasama mo Siya π
Friend, noong bata ka, nakapaglaro ka ba ng tagu-taguan? Nakakatuwa kapag makakahanap ng taguang hindi nakikita ng taya, hindi ba?
Ngayong malaki ka na, are there times when you feel like you’re hidden from God? Whether it’s a sense of actually wanting to hide from Him, o di kaya ang pakiramdam na parang hindi Siya nakatingin at hindi Niya nakikita ang pinagdadaanan mo?
May mga panahon din na may ganoon akong pakiramdam, gaya ng mga pagkakataon kung saan kahit anong basa ko ng Bible eh parang wala akong nakikitang promise specific to my situation, o parang hindi malinaw ang aking nababasa o naririnig sa Kanya habang ako’y nananalangin.
Sa mga panahong iyon, may steady promise pala si Lord in the Bible:
Paano ba ako makakaiwas sa inyong Espiritu? Saan ba ako makakapunta na wala kayo?Kung pupunta ako sa langit, nandoon kayo;kung pupunta ako sa lugar ng mga patay, nandoon din kayo.At kung pumunta man ako sa silangan o tumira sa pinakamalayong lugar sa kanluran,kayo ay naroon din upang akoΚΌy inyong patnubayan at tulungan. (Salmo 139:7-10 ASND)
Nakikita mo ba, Friend? Hindi pala totoong hindi Niya tayo nakikita. Kahit nasaan pala tayo, at kahit ano ang pinagdadaanan natin, naroroon Siya.
This reminds me of one of my favorite scenes in the Bible, noong naglayas ang alipin na si Hagar dahil nagkaproblema sa ama niyang si Sarai. Noong huminto si Hagar sa isang balon, na natatakot dahil akala niya’y mamamatay na lang ang anak niyang dala, nagpakita ang Diyos sa kanya at nakilala niya Ito bilang “ang Panginoong nakakakita sa akin.”
Let’s pause at basahin mo ang kuwento sa Genesis 16:13-15.
Tandaan mo, Friend, isa kang miracle!
